Team op kracht. Outreachend achter de voordeur bij SIMONE is een onderzoek in opdracht van de vrouwenopvang Arosa dat liep van oktober 2017 en in januari 2018 werd afgerond. Het richt zich op de verandering die van professionals wordt gevraagd door zich van leefgroepgericht werk actief te bewegen naar systeemgericht en dialooggestuurd werken op maat. Simone is een intramurale voorziening nieuwe stijl waar kwetsbare mishandelde vrouwen en hun kinderen, vaak met meervoudige problemen, via de WMO instromen in een eigen woonvoorziening met een eigen voordeur. Soms zijn de problemen intergenerationeel. Van de groepswerkers wordt gevraagd om meer vakinhoudelijk maatwerk te leveren en pro-actief te zijn. In het rapport zijn de volgende onderzoeksvragen uitgewerkt:
- welke leidende principes zijn belangrijk in het werk?
- welke spanningen zijn er tussen je thuis voelen en traumasensitief werken en werken aan doelen van systeemgericht werk en zelfredzaamheid in afgebakende tijd?
- Welke veranderingen vraagt de nieuwe Simone van de mindset, kennis, vaardigheden en houding van medewerkers?
- Wat zijn bronnen van kracht en zwakke plekken en hoe kun je de verandering duurzaam maken?
In het kortdurende onderzoek met ondersteuning van Margot Bouwens zijn kerndocumenten bestudeerd, gesprekken met staf en directie, groepswerkers, caseworkers, teamleider Oranjehuis gehouden, gesprekken gevoerd met vrouwen zelf en een bijeenkomst van Toontje bijgewoond (kinderen geobserveerd). In totaal zijn er 16 gesprekken gehouden met 23 personen. De gesprekken zijn opgenomen en op thema uitgeschreven.
Er zijn in samenspraak met de staf leidende principes en klantbeloftes geformuleerd die gaan over waarden als gelijkwaardigheid, bejegening, compassie en talentontwikkeling. Voorbeelden zijn: We wonen en werken samen; We geloven in herstel van eigen kracht en veerkracht; De veiligheid van vrouwen en kinderen staat te allen tijde centraal; We werken aan herstel en stabiliteit door rust en structuur; Zichtbare (bekende) en verborgen (soms onbekende) talenten worden (weer) aangeboord; Met elkaar staan we sterker en samen kunnen we meer; We doen wat we beloven en zeggen wat we doen; We benaderen elkaar zoals we zelf graag willen dat een ander ons benadert; We werken vrijwillig in vast omlijnde kaders en we ontmoeten elkaar met respect in gesprek en in onze woon- en leefomgeving. Verder zijn er verschillende spanningsverhoudingen benoemd die professionals in hun werk bij elkaar moeten zien te brengen. Het onderzoek is in een bijeenkomst teruggekoppeld aan alle betrokken medewerkers.
Conclusies zijn dat het werken nieuwe stijl meer individueel maatwerk vraagt, een stevige en inhoudelijke kennispositie vergt en krachtig ketennetwerk vereist. De toepassing van en de reflectie op de leidende principes is daarbij relevant en geeft ook sturing aan de professionele inzet. Professionals verdiepen zich daarbij in de specifieke achtergrondkenmerken van verschillende vrouwen en wegen dit mee in de wijze waarop zij de vrouwen begeleiden: door gedrag heen kijken naar achterliggende problematiek. De professionals in het werken nieuwe stijl hebben een open en begrenzende houding en zijn in staat om spanningsverhoudingen – tussen ondersteunen en aanspreken, tussen grenzen verleggen en grenzen stellen, tussen trauma- en gendersensitief werken en doelen realiseren – te benoemen en samen te brengen in hun collectieve handelen.
Het rapport is te downloaden hier