Het begrip tacit knowing is gemunt door de veelzijdige wetenschapper en filosoof Michael Polanyi die over dit onderwerp de Tacit Dimension (1966) schreef en Personal Knowlegde (1958;1962). Tacit knowing speelt een cruciale rol in het onderzoeks- en ontwerpproces en is de bedding waarin alle expliciete kennis in rust. Het is een surplus van weten en bron voor vernieuwing, Polanyi doet de enigmatische uitspraak ‘we can know more than we can tell’. De verfijnde belichaamde ervaringskennis omvat het horen, voelen, proeven, ruiken, aanraken, zien. Indwelling is ene kernbegrip van tacit knowing. Polanyi gebruikt het voorbeeld van hoe je dat ene gezicht (van je moeder) direct uit duizenden herkent, of hoe je je lichaam verlengt als je fietst.

Dijkstra, S. (2019) Lichtvoetige rondgang. Een muzisch-methodologische reflectie op de onderzoekswerkplaats, Blad 2, 327- 340.

Dijkstra, S. (2018-2019) Je gezamenlijk in vrijheid onderdompelen en langzaam laten zakken, Musework, www.musework.nl.

Dijkstra, S. (2017) House with History. Meanings of Home and Identity, Seeking Home in a Strange Land. True Stories of the Changing Meaning of Home, 57-85.

Dijkstra, S. (2014) Reaching out for skilful performance. The importance of tacit knowing in the handling of domestic violence, Appraisal, 10, March, 33-42.

Dijkstra, S., Dartel N. van en W. Verhoeven (2013) Aanpak huiselijk geweld: leren van professionals. Samen met Nicole van Dartel en Wil Verhoeven, Tinteling.

Dijkstra, S. (2012) Handling Domestic Violence: the power and fragility of tacit knowing.  In: Good Work and the Ethics of Craftmanship. Kunneman, H. Utrecht, Universiteit voor Humanistiek, Amsterdam: SWP, 157-169.

Dijkstra, S. en N. van Dartel (2011) Verborgen schatten. Wat goede professionals doen en cliënten ervaren bij de aanpak van geweld, Amsterdam: SWP. Herziene tweede druk.