Op 1 februari organiseerde EMMA in samenwerking met de universiteit Tilburg een veelzijdig en goed bezocht symposium over hoe je criminele families aanpakt, op basis van het boek dat Toine Spapens en Hans Moors schreven over zeven criminele Brabantse families. Ik sprak over het thema dwang, druk en mishandeling vanuit macht, coercive control genoemd en de ontwrichtende werking die dat heeft op families. Ik zag daarin een parallel tussen sommige huiselijk geweldspatronen en bedreiging, mishandeling en intimidatie in criminele families en pleit in het onderstaande filmpje voor de inbreng van psychologische en forensische kennis bij de aanpak van criminele families.
Voor het resultaat van onze inspanningen is cruciaal dat we als professionals dan niet op onze eigen planeet blijven wonen, maar instellingsoverstijgend een systeemgerichte plegeraanpak gezamenlijk uitvoeren. Investeren in mishandelende mannen als vaders die zich in hun kinderen kunnen inleven betekent investeren in de ontwikkeling en het welzijn van kinderen. Zo werk je aan herstel van relaties en het versterken van de band tussen vaders en kinderen. Tegelijkertijd is het van belang om goed te blijven waarnemen en af te grenzen. Onmacht en macht liggen soms dicht bij elkaar. De aard en de ernst van het geweld en psychiatrische problemen of verslaving dienen in ogenschouw te worden genomen.
Uit Dijkstra’s blog De macht en onmacht van vaders en omgang na scheiding