Strijd om tijd bij de aanpak van geweld is eigenlijk strijd om kwaliteit en deze staat voortdurend onder druk, lees hier de column die Sietske in 2010 schreef over beleid dat geweld parkeert en de uitwerking daarvan op professionals.
Voor het resultaat van onze inspanningen is cruciaal dat we als professionals dan niet op onze eigen planeet blijven wonen, maar instellingsoverstijgend een systeemgerichte plegeraanpak gezamenlijk uitvoeren. Investeren in mishandelende mannen als vaders die zich in hun kinderen kunnen inleven betekent investeren in de ontwikkeling en het welzijn van kinderen. Zo werk je aan herstel van relaties en het versterken van de band tussen vaders en kinderen. Tegelijkertijd is het van belang om goed te blijven waarnemen en af te grenzen. Onmacht en macht liggen soms dicht bij elkaar. De aard en de ernst van het geweld en psychiatrische problemen of verslaving dienen in ogenschouw te worden genomen.
Uit Dijkstra’s blog De macht en onmacht van vaders en omgang na scheiding